Suzanneindia.reismee.nl

Philippines versus Netherlands

Laatste verslag uit de Filipijnen! Wat een machtig, pachtig, leerzaam en uniek jaar! Hier dan wat bijzodnere cultuurverschillen!

Geen haar versus haargroei
Haar, het groeit bij ons overal waar we het niet willen hebben. Oksels, onderbenen, gezicht of een vrouwelijke snor. De Filipijnen hebben weinig tot geen haargroei. De gekste en intiemste gesprekken heb ik daar dan ook al over gevoerd. En overal waar je komt (vooral de meiden op het centrum) grijpen naar je arm en plukken aan je donshaartjes. Zij hebben dit bijna niet tot nauwelijks. En scheren doen ze dus ook niet echt. Als ze mijn stoppels op mijn benen voelen, slaken ze verschrikt een kreet. Tita! What is that? Ze kennen het niet. Maar willen het wel al te graag, gekgenoeg. Daar waar wij het wegscheren, probeert mijn collega het met scheren op te wekken of te wel de haargroei te activeren. Jaa zegt ze trots het werkt al iets, waarbij ik fronsend naar haar onderarmen kijk…jaja

Samen versus Alleen
Samen, alles doen ze hier samen. Samen slapen, samen wonen, samen eten, samen op pad. Samen. Dat ik alleen woon, alleen op pad ga, alleen op reis ga is raar. Ik vind het nogal inefficient, als mijn collega’s weer eens samen de deur uit gaan voor een hele simpele handeling. Dure handeling zouden wij zeggen met 2 man. Inefficient en duur. Dat is Nederland. Op en top efficientie. Zoveel mogelijk voor zo min mogelijk geld en mankracht. Hier met 15 man in een winkel van 4 bij 3. In Nederland staat daar 1 man personeel. Moet je op pad, dingen kopen of regelen dan doe je dat alleen. Hier Maakt 1 man het prikkeldraad vast aan elke paal en 2 anderen houden slechts het prikkeldraadje vast. Iets wat ook alleen kan. Nu zijn ze hier ook wel erg bang aangelegd en worden ze ook van kids af aan bang gemaakt. Als kinderen niet mee willen komen als ze naar huis gaan dan wordt er geroepen dat de monsters komen of de bad spirits. Want daar geloven ze in de bad spirits. ’s nachts durft mijn collega niet alleen naar de wc om die reden. Er wordt dus iemand wakker gemaakt om haar te vergezellen. Heel normaal hier, dat doe je voor elkaar. Thuis gebracht word je ook altijd en na 10 uur op het strand zijn kan ook echt niet volgens sommige. Het duurt even voordat je er achter bent dat het om de bad spirits gaat. Zo wordt een overledenen hier op een waak van 2 weken ook 24 uur bewaakt, wat betekent dat er nonstop dag en nacht familieleden en vrienden zijn, die hun tijd verdrijven met mayong en poker. Tijdverdrijf maar ook gokken, erg traditioneel op een wake. Dit allemaal om te zorgen dat de ziel van het lichaam van de overledenen niet wordt meegenomen door de bad spirits.
Samen, inefficient maar oh zo gezellig, kost meer geld en tijd maar geeft meer plezier en lol.

Bruin versus wit
Wat willen ze graag blank zijn en wat hebben ze daar veel voor over. Van mega slechte chemicalien tot aan poedertjes en whitening cremes. Sommige gaan zo ver en injecteren zich met troep wat m.i. alleen maar kanker of andere ziektes kan geven die je huid van binnenuit bleken. Alle poedertjes, cremes, zeep, shampoo alles bezit whitening. Elke dag poederen ze zich in met talkpoeder. Hun schoonheidsbeeld is een blanke met een hoge, opstaande neus. Dus ben je blank en blond haar bijvoorbeeld al heel knap. Het straalt weelde en rijkdom uit. Zo doet het ons eerder denken aan iemand die ziek is met zo’n bleek gezicht. Witte panty’s dus en witte malloits ipv tintje bruiner. Wij doen daarentegen weer moeite om bruin te worden met de zonnenbank, zelfbruinende cremes of gekleurde gezichtspoeder. Dat geeft ons het idee van gezond zijn. Verschillende ideen en overtuigingen lijden tot verschillend gedrag. Mijn overbuurman, op en top gay, houdt zervan zich erg dramatisch en weelderig op te maken. Het gezicht wordt dus volledig wit gemaakt, de randen van de ogen worden aangezet met rood (voor mij kom je dan zo uit de thriller-clip van Michael Jackson gelopen) want de oogleden en nagelriemen zijn van blanke mensen rozig, dus dat proberen ze zelfs na te maken. Bij het lakken van je nagels gebruiken ze dan ook een oerlelijke rode vloeistof wat je nagelriemen en de toppen van je fingers rood maken. Ik vind het echt oerlelijk, zij vinden het mooi.. verschillen moeten er zijn. Moedervlekken ook zoiets, de Filipijnen hebben dat gewoonweg bijna niet. Ik zit onder, je kan een hele tekening op nummers op mijn rug maken. Gek dus voor hen, normaal voor mij.

Delen versus voor jezelf houden
Alles wordt gedeeld, het eten, snacks, lekkers, stoel, bank. Het maakt niet uit hoeveel je zelf nog het, tot op de laatste kruimel wordt het gedeeld. Kinderen delen al vrij jong, het zit gewoon in de cultuur. Alles wordt uitgedeeld en gegeven. Kom je aan rond etenstijd, dan schuif je ook aan, ongeacht of je wel of niet al hebt gegeten of wilt. Want alleen zitten eten waar anderen bij zijn dat kan niet, zonder eerst iedereen te hebben aangeboden. Ik moest daar wel even aan wennen. Want soms verheug ik me net op dat stuk chocola wat ik net heb weten te bemachtigen en waar je al helemaal op gerekend hebt, erg he. Ik vond die gedachte wel erg dat ik bij mezelf dacht shit nou moet ik het delen haha, gelukkig denk ik het alleen maar en doe ik het niet. Maar het is wel een mindset waar je even op moet schakelen als je iets koopt in de winkel met de gedachte dat het voor jezelf is dan kom je er bekaaid van af, koop je iets waar je je niet meteen helemaal egoistisch aan hecht en toe-eigent dan staat je mindset al meer op het is voor een ieder die ik onderweg tegen kom. En zo krijg je ook weer heel veel onverwachts terug. Mijn collega komt bij mij met zo’n heerlijke luxe muffin, die je maar 1x per maand een keer voor jezelf koopt. Ze eet 1 hap en geeft de rest aan mij.. voor mij zoiets bizars. Als ik dat koop dan wil ik het ook eten haha, kan me niet voorstellen dat je dan zoiets lekkers meteen uit handen geeft, dan koop je er 2 of drie haha.

Al heb je niks, dan deel je nog. Hoeveel een vriend van mij die echt totaal niks te besteden heeft me geeft. fruit, eten, zijn potten van de pottenbakkerij. Zo gaat het ook met geld. Je houdt het geld wat je voor jezelf nodig hebt, maar wat je over hebt geef je weg. Sparen doen ze niet echt veel. Het gaat meestal op. Het is ook best normaal dat de oudste zus of broer de studie van de jongste betaald. Je groeit als familie, niet alleen. Dus heb jij succes dan deel je het succes met je familie en zorgje dat je hele familie naar een hogere status getild wordt en niet alleen jij er boven uit steekt. Dus weer samen en niet alleen.

Pleasen versus direct
Een Filipijn zul je niet gauw nee horen zeggen, of eigenlijk niet. Ze verzinnen en smoes of zeggen: maybe later or maybe next time. Dan weet je eigenlijk al wat ze willen zeggen. Ze houden er niet van om elkaar te kwetsen of pijn te doen, dus zeggen ze maar liever niet de waarheid. Wat betekent dat veel dingen in hun ogen ook al kwetsend is. Ik stelde eens een werkinhoudelijke vraag aan een collega, ze zat op dat moment buiten met een andere collega en een vriendin. Ze stond meteen op en bijna paniekerig ging ze zoeken wat ik had gevraagd. Op dat moment wist ik van niks. Anderhalve maand later kwam ik erachter hoe beschamend dat voor haar was. Ze had pauze (weet ik veel) en er was een vriendin van een collega bij. Door de vraag had ze het gevoel dat ze het meteen nu moest doen en schaamde ze zich kapot tegenover diegene van buitenaf. Oeps weet ik veel, ik vraag gewoon. Maar de vraag moet dus al voorzichtiger ingekleed worden en mag niet in bijzijn van anderen. Het voordeel is dat ze ontzettend lief en vriendelijk zijn en alles met veel liefde en aardigheid verpakken en veel rekening houden met de gevoelens van anderen. Het nadeel is dat je nooit weet of het gemeend is. Vaak is het namelijk ook uiterlijke schijn en wordt er hard geroddeld om de frustraties toch op een andere manier er uit te laten gaan. Of zo was een meisje van het werk een keer haar neptanden kwijt (heel schrijnend heeft ze al neptanden aan de voorkant). Niemand wist hoe en waar, iedereenliegt en houdt de schijn op. Wat blijkt het was een wraakactei van een ander meisje die baalde van hoe zij haar taken uitvoerde. Dus dat los je dan niet met praten op want dat is te direct, maar door dit soort acties. Heel normaal volgens mijn collega, want zij knipte ook rustig de onderbroeken kapot van een ander als ze kwaad was.

Formeel versus informeel

Formeel gaat hier alles nog, formele uniforms overal. Middelbare school, basisschool, universiteit, leraren, gemeentes alel bedrijven hebben hun volledige uniform. Simpele aanvragen gaat ook allemaal per officiele brief, getekend en wel. Dat was weer even opfrissen voor me, wat moet er in en hoeveel region afstanden moet ik gebruiken. In 2voud printen en dan wel persoonlijk (met dichte schoene, lange broek en schouders bedekt) afgeven, waarop de ontvanger een handtekening met datum van ontvangst zet. Officeel en tijdrovened, daar waar wij gewoon even simpel een mailtje zouden sturen.

Zo ook de etiquettes en het programma voor dingen die ze organiseren, alles gaat officieel. Een beach cleanup moet ik officieel per brief aanvragen, een programma wordt opgesteld. De mensen van de wijk openen het programma, er wordt een gebed gehouden en vervolgens wordt door een ander weer alles aan elkaar gepraat. Er hoort ook wel een behoorlijke snack en drinken aanwezig te zijn als teken van welvaart en status. Vaak amerikaans aandoent, maar erg officieel. Daarentegen zijn ze inhoudelijk weer vol grapjes en informeel op zo’n bijeenkomst. Grappig om te merken!


Reacties

Reacties

Tante Riet.

Dat zijn giga verschillen zeg.Het lijk mij heel moeilijk maar ook frustrerend op zijn tijd.Maar goed je bent weer een heleboel wijzer van deze mensen geworden,zoals ze leven en werken.Straks dat nuchtere en vaak jachtende leven weer in Nederland,is ook niet echt leuk maar daar kan je zelf een hoop aan doen door aan te geven of je iets wel of niet doet zonder dat je je afvragen moet ,of dat wel kan zonder iemand te kwetsen.Fantastisch dat je daar zoveel werk hebt verzet.We zijn echt trots op je??We wensen je veel succes met je werk in Nederland en hopen snel iets van je te horen.Je verslagen ga ik heel erg missen,dat weet ik nu al.Hartelijke groeten en liefs van oom Dick en mij.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!