's Ochtends in Varanasi direct mijn nachttrein naar Delhi geregeld waardoor ik eindelijk weer2e klas kon reizen en verzekerd was van mijn eigen bedje.. 's avonds na een wervelend dagje in Varanasi moestik alweer op weg.Na het boottochtje nog snel wat Indiaas voer besteld, waarbij ze zeiden dat het heeel snel klaar was. Uiteraard betekentheeeel snel hier in India gemiddeld45 minuten en bestaat deze dag echt uit uitersten van stress, naareen relaxtboottochtje, van leugens en ik doe alles om maar wat geld van je te krijgen, naar vriendelijke behulpzame mensen..Door het doolhofvan straatjes loop ik bepakt en bezakt om op de grote weg aan te komen waar iedereen als strontvliegen om meheen zwermt en zijn beste prijs voor de rickshaw benoemt ze trekken me aan mijn armen en schreeuwen allemaal door elkaar heen.uit dit getouwtrek en geschreeuw van mensen moet je je best doen om herkenbaar engels eruit te filteren, daarover na te denken, anderen van je af te slaan en ook nog een keuze te maken, terwijl sommige al zowat hun rickshaw voorrijden en anderen bij wijze van je tas al in hun tuktuk leggen..Uiteindelijk de beste prijs eruit gepikt om er al snel achter te komen waarom hij de goedkoopste was.. Zijn rickshaw moest eerst albehoorlijk aangezwengeld worden en het schijnt de meest antieke en vervallen tuktuk te zijn.De rickshaw doet het natuurlijk niet direct waarandere chauffeurs direct op anticiperen en aankondigen dat die van hun toch nieuwer is en sneller gaan.. even twijfel ik en wil voor de snelste gaan als dan toch de man zijn vervallen vehicle aan de praat krijgt en mijn tas ligt daar nu toch al.

Ik zeg de man snel te gaan naar het treinstation..jajajaja zegt hij.. maar op een slakkengangetjestopt hij onderweg om een politieman nog mee te nemen, doet hij geen moeite om het vele verkeer te omzeilen of zijn gaste gebruiken.. en stopt hij nota bene nog een paar keer om nog meer mensen mee tekrijgen in zijn rickshaw en meer geld op te strijkenvoor een ritje ARGHHH de tijd gaat nu toch dringen en voel lichte stress opkomen... Tuurlijk is het op de weg een komen en gaan van mensen en tuurlijk rijden we daar midden in en staan wemuurvast in het verkeer... rennen en vliegen naar het perron..om uiteindelijk daar op tijd aan te komen pffff. we hebben het gered!

Wat ik toch nog even kwijt wil is mijn toiletavontuuropeen station weet niet meer precies waar het was denk Katni.Ik moest naar de wc envind al snel de damestoiletten. Ik kom een ruimte in met 3 deuren.. het leek wel op een spelvindde wc achter de juiste deur en win een koelkast. Ik trek deur 1 open en tref een geheelbetegelde kleine ruimteaan met in een hoek een afvoerput..oke wat is hier de bedoeling van? Dit moet een toiletruimte zijn, maar hoe? Hoe kan ik nou zonder enige invloed op richten (soms lijkt het me toch zo fijn een man te zijn) hier plassen?? Ik denk dat de meeste vrouwen hier gewoon op de tegels hun wateren laten gaan wat dan zo afloopt in de afvoerput net als een douche.. tja toch maar deur 2 checken, daar tref ik een zelfde betegelde ruimte aan, maar dan met een indiase wc (een franse) nou die ben ik inmiddels meer dan gewend.. alleen was dat niet het enige.. voor, rond en op deze wc lagen namelijk verdwaalde drollen, langs de wc lag ook nog een gebruikte maandverbanden een gebruikt doekje wat ook dient voor maandverband.. ik was al wel wat gewend maar dit was toch wel echt het toppunt op wcgebied en schiet een gebedje dat achter deur 3 hopenlijk een wc bevondt volgens de Nederlandse-1-keer-in-de-week-schoongemaakte-benzinestations-wc-normen want dat zou luxueus betekenen in India. Op naar deur 3.. dit leek op wc nummer 1, maar dan de 'poepversie' .. wederom een geheel betegelde ruimte, ditmaal zonder afvoerput.. dus enkel en alleen maar tegels en nergens een afvoer maar op willekeurige tegels pronkte diverse drollen.. zelfs niet eens een kraantje voor de Indiers om met hun linkerhand en wat waterhetpoepgaatjeschoon te wassen.. vraag me nog steeds af hoe ze dat in dit geval doen dan :)!

Het mag jullie duidelijk zijn dat ik kies voor wc 2.. want tja when you gotta go,you gotta go..dusstap ik alsof ik op eieren loopmijn weg naar de wc, met mijn broekomhoogtot aan mijn knieen, langs de drollen (haha willen jullie nog steeds mijn verhalen zo in detail??) en het maandverband ontwijkend..dan komt het lastigstestuk, je broek uitdoen, zonder daarbij de muur te raken,je evenwicht te bewaren met een sjaalom die bijna de grond raakt en te zorgen datje broekspijpen,mouwen en tasnog steeds omhoog blijven.. ik kom handen te kort en het zweet breekt me uit.. wat moet je hard werken en verschrikkelijk multitasken (nu wel weer blij een vrouw te zijn,om even naar de wc te kunnen.. (maar daarom hebben mannen natuurlijk een ander plasinstrument gekregen zodat ze niet HOEVEN te multitasken..bedenk ik me nu toch leerzaam zo'n reis in India)

Nou weer even terug naar het perron in Varanasi, de trein arriveert ik zoek mijn treinstel op. Dat gaat op nummer en aan de buitenkant van de trein hangen a4tjes met daarop de reserveringen, waar mijn naam dus hopelijk ook tussen staat en tussen alle niet-uit-te-spreken-indiase-namen staat mijn naam..zoek mijn bednummer op en settle me.. Dat is toch wel een verademing! Al gauw komen er allemaal mensen langs met eten of chai.. zo verslaafd aan Chai als ik inmiddels ben, maak van elke keer dat hij langsloopt gebruik om voor 8cent mijnafkickverschijnselen te onderdrukken.. Mijn slippers krijgen weer een plaatsje op de ventilatoren en mijn slaapzakje wordt weer uitgerold..Slapen isgeen enkel probleem meer na alle posities en omgevingsgeluiden die ik de laatste weken heb doorstaan:.. op de grond in het gangpad van een trein, zittend, door elkaar shakend in een gigahobbelbus metin de omgeving langslopende mensen, gesnurk, luid en onafgebroken geblaf, geloei, gezang en uiteraard het nonstop getoeter van het verkeer.

Dus redelijk uitgeslapen arriveren we in Delhi.. endat iseigenlijk ook wel es fijn te weten waar je bent, te wetenhoe het station eruit ziet, te weten waarjeheen moet en welke kant dat op is! We zijn weer in Delhi waar mijn reis 4 weken begon.. op internet zoek ik gauw uit waar Roni het Israelische meisje (ontmoet in Jaisalmer)is en met wat briefverkeer ontmoeten we elkaar uiteindelijk 's avonds..De dag in Delhi doorgebracht met shoppen,onderhandelen, bijzonder exotisch fruit eten, lachen om alle verkooptrucs wat ze uit de kast halen en voor de laatste keer curry eten.

even wat weetjes over hoeveel de dingen hier kosten:

- Gemiddelde guesthouse overnachting --> 2 euro
- Lokaal Indisch eten--> 80 cent, al het andere gemiddeld €1,50
- Fles water 20 cent, cola 30 cent, chai 8 cent, bier gemiddeld €1,50
- Trein of busreis van zo'n 500 km in luxe klasse gemiddeld €5,-
- Zo'n zelfde reis maar dan 3e klas gemiddeld €2,50
- Rickshaw voor 1 km zo'n 20,30 cent (beetje afhankelijk waar je bent)
- Paar minuten bellen naar Nederland 60 cent

Samen met Roni pak ik de taxi om half 2 's nachtsnaar het vliegveld, dan zit heterecht op. Op vliegveld blijkt dat we vertraging hebben, op zich nietheel erg anders had ik die tijd toch moeten wachten op Istanbul, maar een lange ziten eenverschrikkelijk moeilijk gevecht met mijnslaap. Om niet in slaap tevallen, moet ik blijven lopen, maar slaapwandel al meer..Voordat we het vliegtuig inkunnen is het namelijk al half 8 'sochtends wat betekent dat ik al zo'n 24 uur op ben.. Eindelijk kunnen we het vliegtuig in waar ik al in slaap valwanneer ik mijn stoel zie en niet eens meer merk dat weopstijgen.. Uiteindelijkvertelt de Indier naast me dat hijnaar zijn stoel naast me wilde maar ik met geen mogelijkheid wakker te krijgen was, waardoor hij om moest lopen.. zeial dat ik nu overal door heen slaap! Verder verloopt de vlucht spoedig.. Vermaak mijn wachttijd in Istanbul met de Indier die naast me zat, neem afscheid van Ronien pak dan uiteindelijk mijn vlucht naar Amsterdam.. terwijl ik over derolband zwevend daar naar toe loop, bekruipt me een trots gevoel...ik heb het gedaan, 4 weken met Me, Myself and I en het wasgeweldig! Elke dag was een overwinning vol plezier, nieuwebelevingen en ervaringen en een kweekje zelfvertrouwenwaar ik nog lang van kan oogsten...

Waarom India.. omdat het een verschrikkelijk interessant, verrassendland is door de vele tradities, religies en gewoontes, door het afwisselende landschap, door de vele bezienswaardige tempels en gebouwen, door de vriendelijke behulpzame mensen, door het samenleven van mens en dier, doorhet somsbizarre, lachwekkende, soms logische en waar-wij-nog-veel-van-kunnen-leren manier van leven.. 'sub kuch milega'-->Everything is possible in India..ik ben enorm blij met mijn keuze!

Iedereen allemaal heel erg bedankt voor al jullie leuke, humoristische, oppeppende, bemoedigende en meelevende reacties! Dit was erg leuk en fijn om te lezen.. Ook bedankt voor het meereizen en jullie interesse in mijn verhalen en foto's SUPER!!

Namaste India

Liefs Suus