Bandhavgar National Park--> op zoek naar de TIJGER!!
Met de trein kom ik na een enerverende reis aan op station Umaria.. wat een klein plaatsje is en datis temerken, rustigop het perron en ook als je het station uitloopt zijn er slechts een paar mensen en rickshaws die wat vragen.. met een rickshaw gaan we (David en ik) naar het busstation.. daar staat ons nog een hobbelige busreis van anderhalf uur te wachten naar dan eindelijk Bandhavgar! De omgeving en natuur is sterk veranderd,, van woestijn, kale zandvlaktes,droogte en warmte ben ik aanbeland in een wat meer tropischer, beboster en koudere omgeving. Erg mooi ook en wel zo afwisselend! Bandhavgar is niet zo toeristisch het is klein, paar winkeltjes en shops, weinig verkeer, rustig, mensen kunnen niet zo goed Engels en er is niemand die van alles aan me probeert te verkopen..Ik vind een simpele maar goede guesthouse en al meteen hebben we een chauffeur en jeep gevonden. 2 meiden uit Zweden ontmoet die met ons meegaan op safari en dat scheelt want dan kun je de kosten delen. Uiteindelijk gaat er ook een duits stel mee. Dus dat is inchecken, tas neergooien, eten en om 2 uur al op weg in de jeep naar het park! Maar daar ben ik tenslotte voor hier eindelijk na zo'n 1000km reizen ervoor over hebbend om de tijger te spotten!
In de jeep is het toch wel koud.. zo smiddags maar je rijdt in de schaduw en vol in de wind..Ik ben zo moe van de reis dat ik mijn ogen niet kan open houden en de jeepsafari leek daardoor erg kort haha.. dacht maar 1 sec mijn ogen dicht gehad te hebben, we zien wat hertjes, apen olifanten..werijden en we rijden wel in een mooie tropische omgeving en het is raar te bedenken dat dit de leefomgeving van de tijger is en het lijkt onwerkelijk dat je diehier kan spotten...de zon gaat onder en wegaan weer terug.. het was een mooi maar koud ritje, geen tijger gespot helaas maar zo was het ook al mooi.De tijger spotten vanaf een olifant kan helaas niet meer.. regering staat dat niet meer toe of zoiets , dsu we boeken direct de safari voor de volgende dag.. wel om half 6 klaar staan..maar wat heb ik het KOUDDDD na die safari het lijkt wel of het vriest en daar ben ik niet op voorbereid en eigenlijk gewoon niet voor gebouwd.. ik ga naar mijn kamer en duik echt direct mijn -oh-wat-ben-ik-toch-steeds-zo-blij-dat-ik-je-heb-SLAAPZAK in brrrrrrrrrrr ben toch in India zeg..het duurt ook echt even voor ik wat warm wordt.. het is hier in deze streek gewoon echt koud.. een warme douche kan geregeld worden..hij komt me namelijk een emmer met warm water brengen, dus op de kop eerst met mijn haren in de emmer die zowat dreadlocks geworden waren.. heb namelijk door het reizen al paar dagen niet gedoucht laat staan tanden poetsen haha.. en dan maar lekker met mijn voetjes in de emmer gestaan en met een klein emmertje het water overme heen gegooid.. het was warm, behelpen en lekker!
Daarna op zoek naar een restaurant.. er zijn er niet veel hier.. maar kom uit bij een restairantje die net open is, de eigenaar komt bij ons aan tafel zitten en vertelt wel 3 x zijn naam en met zijn 3en staan ze direct aan mijn tafel om ons te bedienen..eten betalen en wegwezen.. het is me toch koud hier.. dus lekker mijn slaapzak in en slapen..
5 uur opstaan, het is donker en koud ik trek 6 lagen aan shirts aan en3 broeken om zo de kou en de wind in de open jeep te doorstaan..het is nog donker als we in het park aankomen,de zonsondergang is erg mooi en na paar uur warmt de zon me beetje op als ikbij een stop weer heerlijk een warme chai drink. Nog geen tijger.. we rijden al 3 en half uur rond..onderweg zien we wel sporen van tijgers en horen we monkeycalls en vogels die elkaar waarschuwen, maargeen spoor van een felgestreeptetijger. Op het moment dat weop de terugreis zijn en ikde hoop opgeef stopt de jeep ineens en hij roept TIGER!!!! ik kijk naar rechts zie hem niet direct (wel eengrote olifant die de tijger opjaagt) dan zie ik haar rondsluipen door hethoge gras en struiken.. Uiteindelijk gaat ze lekker liggen, rekt ze zich uit, wast ze zichzelf als een kat ennestelt ze zich voor een siesta.. op 50 meter afstand. ..GEWELDIG MOOI!!! Wauw hier heb ik het dan voor gedaan en ben er blij om.. Wat si dat toch raar, voor je gevoelkun je er zo heen lopen om een nog betere foto te krijgen..maar op zo weinig afstand ligt gewoon een gevaarlijk roofdier.. geweldig! En wat steekt dat oranje mooi af tegen de groene natuur.. de zon staat wat hoger, ik warm weer langzaam wat op en ben blij met mijn tijger op de valreep!
Smiddagsnog lunchen met zijn allen.. indiase thali dan de tas weer pakken, uitcheckenomde locale bus weer te nemen.. tijdens het wachten opde bus,geef ik nog een ballon aan een kind, waar we met zijn allen leuk mee spelen tot debus komt.. het kind zo blij als een kind..
De tassen worden hoog op de bus gegooid enik plof neer op de achterbank waar er altijd nog meer bij kunnen, zo zit ik echt vastgenestelt tussen mensen.. de bus hobbelt alle kanten op, ik vlieg omhoog kom terecht op een ijzeren rand auwa..tja het zitkussen was net wat verschoven in deze moderne bus, vol gaten, stoelen waar de bekleding bijna helemaal vanaf is,verscjoven zittingen en kussens, uitstekende ijzeren delen.. We komen weer aan op station in Umaria waar we een ticket boeken naar Katni, terwijl we in de stationshal in de rij staan voor ons ticket, komt daar Bertha de koe vanaf het perron de hal ingelopen zeker net haar zus bezocht!
paar uur wachten op de trein.. waar kinderen ons vermaken door zovaak mogelijk in een minuut 'biscuit?' te zeggen.. waaropik zo vaak mogelijk 'nee; antwoord, toch blijven ze proberen me oip hun allerzieligstaankijken, me arm aantikken en me achtervolgen ach ja.. maak er maar een spelletje van.. ik zit gesettledals waakmiep bij alle tassenen typ een sms, de man naast me buigt zich naar voren en leest mee.. hij was benieuwd wat voor een taal ikschreef..ach beste man dat mag jij best weten...dan gauw naar de trein waar de kinderen ons nog steeds achtervolgen en uiteraard hun best geleerde engelse zin bleven herhalen.. een meisje geef ik maar de kieteldood en ze heeft de grootste schik.. daar komt de trein aan, met een rugzak voor en een achter, grijp ik het kind onder me arm en neem haar bijna mee... zo licht als een veertje en luid lachend laat ik er toc hmaar achter.. zelfs als we detreindoor lopen zie ik ze bij ieder raampje nogopduiken en jahoor ..'biscuit'?
In Katni direct op het station geprobeerd een kaartje naar Varanasi te regelen, best handig als je de verschillende treinen alleen in het hindu aangegeven zijn..de hal is begeven met mensen die op de grond slapen of wachten.. ben het al gewend. De nachttrein naar Varanasi is over paar uur..weer kunnen we alleen maar een 3e klaskaartje kopen.. op het perron komt de trein aan ik loop richting de coupe terwijl ik ineens voor de keuze sta naar links uitwijken waar de trein net binnenrijdt of naar rechts waar mevrouw C. Ow. (Compleet Ongeinteresseerde Wandelaar)langsloopt of gewoon rechtdoor en vast komen te zitten tussen de trein en mevrouw C.Ow.. hmmmm keuzes maken in seconden niet mijn sterkste kant.. gelukkig is er nog een uitwijkmogelijkheid en op het nippertje passeer ik mevrouw C. Ow zelfs zonder lichamelijk contact.. pfff dan de trein in, de sleeperclass is helemaal tot de nok toe voldus geen plaats.. dat wordt weer een 3e klas avontuur, terwijl ik door de coupes struin, vraagt er een local water is en zeghem geen plaats te hebben, hij gaat wat aan de kant zitten en maakt plaats voor ons op zijn bedje.. ik mag aan de overkant bij een kind die ze voor de gelegenheid even wakker maken en gebaren aan de kant te gaan voor mij.. we kletsen wat ik krijg nog chai aangeboden en dan gaan we slapen maar hoe.. op het smalle bedje ligt aan het eind een koffer, daneen slapendkind en op het puntje zit ik in kleermakerszit.. Maar de man aan de overkant ziet dat ik slapen wil,hijgebaart me het kind aan de kant te schuiven.. tja dat kun jetoch niet maken.. maar hij trekt aan het been en arm van het kind, slaat wat op het gezicht en arm om het kind wakker te krijgen en ik probeer er achterlangs op de vrijgekomen 20 cm mijn benen te strekken tja bovenop of in elkaar dit is India.. heel normaal.. ik slaap even maar verkies het gangpad op de grond boven mijn verkreukelplek bij het kind..rol mijn slaapzak uit en achter de rij van grondslapersslaap ik op de harde maar toch al aardig gewende ondergrond.. waaraf en toe schoenen voorbij wandelen naast je gezicht en de grondheerlijke odeurs verspreid het maakt me niet eens meer uit enik slaapheerlijk..Snachtsuiteindelijk vind ik nog een bed..'s ochtends maakt David me wakker dat we er zijn.. met mijn slaaphoofd pak ik snel mijn spullen en prop mijn slaapzak snel in mijn tas, terwijl David zijn tas heeft en zijn slippers pakt. Terwijl hij dat laatstedoet in die paar secondendraait hij zich om en zijn tas is weg... met daarin mijn fototoestel, telefoon en mp3 speler.. Welkom in VARANASI !!
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}