Namaste...

Nou wat een reacties zeg! Ik zit hardop lachend vanachter mijn computer jullie leuke, oppeppende, stumulerende, grappige reacties te lezen. Echt superleuk! Voor al blijven doen!

Savonds toen ik mijn laatste verhaal had geschreven, heb ik ook mijn fotos al op een cd gebrand, tenminste die man van het internet cage, die maar war raak goochelde en ik doodsangsten uitstond voor mijn fotos haha, maarik moest er een paar wissen anders paste het niet. dus die man laat mij mijn fotos zien welke wel weg kunnen, ' hoezo een sari, die heb je toch al', waarom telkens diekoe? Noudeze fotosslaat nergens op. tja en een foto waar ik op sta, was ook de moeite niet haha. Kortom ik moest er hard om lachen en dat was de eerste keer dat ik zo'n leuk gesprek had met een local..

De volgene dag ging ik mijn ticket ophalen en vroeg hem hoe het beste te gaan en hoe het werkte vol geduld legde hij het me uit. Aangekomen bij het busstation heb ikweer iemand aangesproken en mijn vragen gesteld, weer krijg ik een volledig en behulpzaam antwoord.. voor het eerst dat mijn lichtelijke ' wat moet je van me'-'vertelje wel de waarheid' afstand plaats maakte voor een echte onmoeting met de locals.. en dat geeft me een goed gevoel! Vol trots stap ik in de bus, met alleen maar locals. Er zit nog een vrouw in en die begint meteen te breien.. ik dacht misschien kan ze dat wel voor een kindje (wie o wie haha)maken, dus ik stap erop af, ze praat alleengeen Engeld. De meeste vrouwen niet. Maar er zit een man achter haar di ewel even vertaald. Helaas doet ze er tien dagen over.. tja dat in een busreisvan 5 uur.Ik heb er zin in en kijk uit naar Jaipur, ik geniet van de busreis, kijkend naar buiten, nergens aan denken, just go...I HAVE THE INDIAN FLOW!..

Halverwege stapt er dan een toeristin en ikwas natuurlijk op dreef en spreek hem aan! Met hem een hotel uitgezocht en savonds niet veel meer gedaan, volgende dag met hem samen door Jaipur getourd, naar tempels, paleisen en vooral achter hem aan gesjokt.. er was niet eens tijd voor lunch volgens hem.. maar sommige dingen wilde ik ook wel zien dus hobbel ik er maar achteraan. En we hebben een local bus gepakt voor 7 cent.. naar een fort. Dat was leuk, ik word alleen maar aangestaard door iedereen in de bus..tja zon blanke is best gek..Het is hutje mutje bomvol,als er een Indiase gezette vrouw binnenkomt, tuurlijk kan zij er nog bij zitten, je propt jezelf er tussen en niemandreageert dus vrij normaal hier. Jaipur is een stad volmet roze-rode gebouwen, maarerg druk, wel leuk om te zien is de apen overal..'s avonds ben ik kapot...De uitdaging van contact maken is nu veranderd in ' hoe kom ik er weer vanaf??'De volgende daggaan wemet debus naar Pushkar..

Om 6 uur vertrekken, alleen nog geen beweging in Thomas zijn kamer..dus op zijn deur geramd en daar was hij gelukkig binnen 5 min. als eengek uitchecken.. en destraat op alleen is er nu niet veel verkeer.. Thomashoudt een fietsrichshaw aan...eenFIETS??? Nou kun je voorstellen hoe snel dat gaat met 2 mensen en 30 kilo bagage?? uren leek hette duren.. die beste man fietst zich een breuk. bijde bussen wordt je uiteraard aangehouden door veel mensen die van alles willen. Als een gek rennen we naar de bussen waar er natuurlijk 15 van staan. We vragen welke bus en iedereen wijst wel.. maar ja waarnaar?? uiteindelijk gevonden snel eenkaartje kopen, wat drinken en koekjes gepakten de bus ingerend.. konden in de deur nog net eenChai kopen (erg lekkere thee trouwens) in een bekertje van 5 slokjes en toen gingen de deurendicht.. Ergens onderweg ben ik mijn Indian Flow verloren.. Na 3 en half uur in Pushkar aangekomen wat een wereld van verschil: je mag geen drugs nemen, geen vlees eten en niet kussen. Dit is een hindi dorp met een groot meer (die nu toevallig leeg is, omdat hij zo vervuild was, ze maken het water nu schoon maar dat duurt 2 jaar).Waar ze allemaal in badderen met allerlei rituelen etc. Wat een rust en vredig plekje hier. Thomas heeft besloten vanavond weg te gaan, uiteraard blijfik nog een dag! Die dag wederom samen doorgestruind en Thomas komt met zijn wilde plannen wat hij allemaal wil zien, gezegd dat ik dat niet wil dat hij lekker moet gaan, nee hij past zijn plannen welaan.. Ik hang eenbeetje extra lang bij restaurants..en doe het allemaal op mijn gemakje.. hem gezegd het rustig aan te doen anders weer ziek te worden. Helaas klopt onderweg de plattegrond van LP niet met werkelijkheid en lopen we ik weet niet hoeveel uur..Uiteindelijk heb ik me maar teruggetrokkenHEERLIJK.. maar wat ben ik moe.. naar paar dagen zo slecht slapen..

Ik wordt wakker vandaag en alles doet me zeer, mijn benen voelen als lood, mijn longen doen zeer en zitten vol..het is sochtends en ik begin met 38 graden.. dus zit voorlopig hier nog wel even opgescheept.. hoop niet dat het de Mexicaanse griep is..

Wordt vervolgd..

Dikke kus