~~De volgende dag beginnen we de dag goed en doet het hele team enthousiast mee aan mijn training zelfverdediging. Superleuk om te doen, wordt vervolgd. In de middag ga ik met mijn collega naar het politiebureau. Ik moet namelijk aangifte doen van vermissing van mijn rijbewijs die ik al 2 weken niet kan vinden. Laatst vroeg namelijk de politieman er toevallig naar, toen we ons gingen inschrijven, omdat we naar het nationaal park gingen. Hij zei namelijk dat ik beter met de motor had kunnen komen, waarop ik antwoordde dat dat zeker leuk was geweest maar dat ik die niet mag rijden haha. Dus toen vroeg ie naar mijn rijbewijs, dat ik dacht ohja die ligt thuis, waarop hij me lachend doch quasi streng toesprak dat ik verplicht ben die bij me te dragen. Oh dat wist ik niet, lach ik maar lief ?. Thuis dacht ik er wel gelijk aan om het direct in mijn portemonnee te stoppen. Ik kon hem echter nergens vinden, heel mijn kamer op zijn kop gehad. Het erge was dat ik niet eens kan herinneren wanneer ik hem voor het laatst had of wat er mee gebeurd kan zijn. De plek waar ie in mijn hoofd zou moeten zijn, daar was ie in ieder geval niet. Snap er niks van, ben ik nou echt zo afwezig geweest met mijn hoofd dat ik het niet eens gemerkt heb? Een dag later bedenk ik me wel dat ik ergens een keer mijn rijbewijs heb moeten laten zien toen iemand naar mijn id vroeg..maar waar, wanneer, hoe en bij wie echt geen idee meer. Dus veel meer dan een hersenspinsel is het niet.. Wel kan ik me dan uiteindelijk herinneren dat een keer in een winkel de inhoud van mijn portomonee op de grond viel.. zou het dan gebeurd zijn? Maar toen heb ik gewoon alles weer opgepakt, uiteraard geholpen door 2 mensen die kwamen toegesneld (en nee echt niet om met mijn geld er van door te gaan hihi). Ik snap er echt niks van, het zal dan wel toch gebeurd moeten zijn, ik heb hem in ieder geval niet. 

Op het politiebureau moeten we even wachten. Het bureau is direct bij binnenkomst en gewoon openbaar, dus je aangifte doe je dat dan ook gewoon hier in deze hal waar iedereen je kan horen en zien. Ik bewonder de muur waar twee grote displays hangen, soort van prijzenkast zeg maar. Daarin is wederom veel knip en plakwerk met daarop tips en trucs om inbraak en beroving te voorkomen. Daarnaast ook wat je kan doen als... Het blijft fantastisch te zien hoe ze hier alles met professioneel knip en plakwerk aangeven. Zo worden piepschuim platen veelvuldig gebruikt voor bijv. een organogram of om bijv. geprinte foto’s of letters op te plakken. Het piepschuim wordt soms ook uitgesneden om wat reliëf te krijgen. Vervolgens krijgt alles tevens een prachtig mooi en zorgvuldig uitgeknipt, gekleurd sierrandje van geprint papier. Officiële borden die bijv. de naam v/h bedrijf aangeven of de afdeling of een persoon, organogrammen, visies en missies, flowcharts worden allen op deze zelfde creatieve manier vormgegeven. Sommige zien er best zakelijk uit, andere hebben toch al gauw een wat kinderlijk karakter. Maar al met al is het vrolijk en ziet zelfs de saaiste organogram er nog gezellig uit! Ik ben aan de beurt en neem plaats op de plastic stoel die wederom weer zijwaarts naast het bureau staat. Ik moet even wat gegevens opschrijven en vervolgens gaat de politieagente aan de slag. 

Dat duurt natuurlijk even, zeker wel ruim een uur als het niet anderhalf is. Ondertussen zie ik mijn overbuurman ineens binnen komen, haha dat is toch zo grappig dat je nu steeds vaker een bekende tegenkomt in dit plaatsje. Hij hoort me alleen niet. Het rapport wordt tenminste wel in de computer geschreven, na een half uur krijg ik dat te zien en vraagt ze of ik nog iets wil toevoegen.. denk dat het ook prima was geweest als ik het überhaupt zelf had geschreven. Maar dan zijn we er nog niet.. want het duurt maar en duurt maar. Dan laat ze me nog een groot logboek zien, waarin ze alles ook nog handgeschreven heeft ingezet, de aangifte van mijn voorgangers staat er voor. Hoezo privacy haha.. De beste politieman die de hele tijd erbij staat en af en toe wat assisteert en wat interessevragen stelt, geeft me vervolgens gegrilde banaan op een stokje en koffie! En ook nog es zwarte koffie, zoals het hoort. Want eigenlijk verstaan zij hier onder koffie vooral koffie verkeerd, gemaakt met een zakje oploskoffie 3 in 1, melk met suiker en ietsiepietsie koffie. Nou wat een service! Aan deze man laat ik ook mijn internationaal rijbewijs zien, waar de ANWB me van heeft verzekerd dat het in de Filipijnen geldig is. Hier zijn ze echter overtuigd dat het niet zo is. Ondanks dat ik het ze laat zien, geeft deze politieman en mijn collega aan dat het absoluut niet geldig is en dat ik een Filipijns rijbewijs nodig heb. Zo overtuigend dat je ze bijna gaat geloven ook. 

Gezien ik nu mijn rijbewijs niet meer heb, wordt het ook wel lastig, want die internationale is natuurlijk alleen maar geldig met de officiële pas. De politieman bladert wat door het internationaal rijbewijs maar schudt zijn hoofd van links naar rechts alsof ik hem werkelijk een waardeloos document heb gegeven. Ah daar is mijn buurman nog een keer mijn collega heeft hem er even bij geroepen en hij komt me even gedag zeggen, dat kan allemaal tijdens je proces verbaal! Echt wel te grappig om hem te zien (voor de oplettende lezers, dat is mijn karaoke zingende nachtegaal haha) Uiteindelijk is het dan zover, we zijn klaar. Dat wachten is ook zo onderdeel geworden van je dag, dat het ook helemaal niet meer erg is, de tijd vliegt hoe dan ook voorbij ook hier. En het is toch warm dus ja veel reden om je er druk over te maken heb je dan ook echt niet. Tenminste ik merk dat ik er volledig relaxed onder blijf, misschien ook wel omdat iedereen dat is, ze kletsen ook gewoon ondertussen allemaal met elkaar ook al ken je elkaar totaal niet. 

Als ik weer terugkom op het centrum is het tijd voor mijn volgende ding wat echt gebeuren moet, namelijk massage! De gember heeft mijn schouder/ rugklachten helaas niet verholpen en ik slaap ‘s nachts pas met een beetje geluk tegen een uur of 4 als de vermoeidheid het wint van de pijn. Dat gaat natuurlijk echt wel opbreken. Overdag als ik gewoon bezig ben dan gaat het over het algemeen, maar zodra ik ga liggen dan is het hommeles. En ik heb ook al die tijd een doof, tintelend of geen gevoel in mijn arm, dus het wordt lekker afgekneld allemaal. Superfijn die collega’s want die weten natuurlijk allemaal de wegen en de plekken en zo zit ik vervolgens met de kok in de tricycle, die toch op weg gaat naar huis omdat haar werkdag er op zit. Zij kent een goede masseur. We komen aan bij de apotheek. Die apotheek zit op de hoek en de toonbank die je gewoon vanaf de stoep meteen bereikt is rondom helemaal open. Ik mag achter de toonbank plaats nemen op een klein plastic stoeltje tussen hele voorraden medicijnen, waarvan ik me afvraag of daar wel of geen recept voor nodig is. Ik zie namelijk allerlei medicijnen er tussen staan die wij echt uitsluitend op recept krijgen. Als er nou geen recept nodig is, kan ik mooi een stripje slaappillen gelijk meenemen hahaha. De vrouw die er werkt onthaalt me rete-enthousiast en vrolijk, zoals de meeste locals die je ontmoet eigenlijk. Ze zijn allemaal even vriendelijk, lief, blij en gastvrij als ze je zien. En ook allemaal zo vrolijk met veel grapjes, gelach, geouwehoer en geklets. Meteen gezellig en vertrouwd dus eigenlijk. De vrouw is dus een nicht van mijn collega en zo is de cirkel weer rond.

 Jojo de man die er werkt die kan mij wel even masseren tussen de bedrijven door. Want ondertussen is het ook nog es giga druk en kijkt iedere klant wel even over of door de toonbank naar mij.. en wordt er van alles uitgewisseld met elkaar door Ellaine, de vrouw en de klant. Hetgeen wat ik vooral hoor is guapa, want tja blank he, schoonheidskenmerk nummer 1 wat hun betreft en daar hebben ze hier van alles voor over. De man heeft vooral goede sterke handen en neemt alles grondig onder handen, armen, schouders, rug tot aan een goede hoofdmassage toe. Daarna ben ik zo lam als een hond en slaap bijna in de stoel. Hij is vooral erg trots op zijn gouden magische handen. Bij iedere knoop zegt ie oei, hmm.. maar dan na 5 minuten wrijven en kneden is hij helemaal blij ahhhh, before and now gone, magic fingers! De massage olie heeft hier ook een tijgerbalsem achtig effect.. dat is alleen al fijn. Ik denk dat hij wel een uur bezig is geweest met wat onderbrekingen van een klant die die even moest helpen tussendoor. Wederom niet veel haast om weg te gaan, heb me volledig aangepast aan het tempo van hier hihi. Het is al donker als ik wegga en probeer vanuit de tricycle de weg goed te onthouden, want zou nog wel een keer terug moeten aangezien dit echt niet met 1x gefikst is. 

In plaats van relax gaan slapen, ga ik nog even wat gitaarspelen met vrienden van een collega. Ik had namelijk mijn collega, die ook wat gitaar kan spelen gevraagd of hij niet iemand wist die me gitaarles kan geven. En mogelijk dat een van zijn vrienden dat wel wil en kan, jihaa dat zou fijn zijn. En tja een avondje gitaar muziek slaan we natuurlijk niet over, heerlijk zo samen zingen op gouden klassiekers buiten op zo’n warme avond met een biertje en een gitaartje erbij! En ze blijken ook nog eens enorm goed te zijn, dus dat is helemaal genieten. Mogelijk kan ik zo eind dec. Beginnen met de gitaarles 1x per week. Dat samenzijn met vrienden gaat ook bijzonder. Er is altijd wel een benjamin aanwezig die zich over het algemeen niet bemoeit met het gesprek maar die alles moet regelen en kopen. Hij krijgt geld toegestopt en loopt dan weer even naar de winkel voor wat rum, bier, sigaretten of ijsklontjes. De bestelling gaat hier niet in 1x natuurlijk, nee dat is dan voor een zakje ijs, dan voor een grote fles bier en 5 min. later weer voor een sigaret, die je hier per stuk kan kopen. Hij houdt wel alles in de gaten. Zo wordt mijn glas voordat ik het überhaupt doorheb steeds weer gevuld, Het bijzondere is ook dat de mannen hier gewoon in de tuin plassen. Dit heb ik dus vorige week ook mogen ervaren toen de vrienden van Kent op bezoek kwamen en ineens 1 voor 1 de tuin in gingen en toen werd mijn vermoeden al bevestigd dat ze dus gewoon buiten in de tuin plassen. Verbaasd vroeg ik toen al of hij nou werkelijk in de tuin tegen de buitenmuur van  mijn slaapkamer aan staat te plassen. Waarop ze direct heel schuldbewust en schaamtevol natuurlijk reageren, maar hier is dat heel normaal en is het vooral ook omdat ze vanuit uberbeleefdheid juist geen gebruik willen maken van het toilet.. dus.., dan doe je het maar buiten.  Haha zie je het voor je in Nl een tuinfeest waarbij de mannen dan om beurten de hoeken en planten vd tuin lichaamswater geven?