De ferrytocht was prima en onder het genot van een biertje komen we aan op cat ba island. Van hieruit nemen we de bus naar cat ba town. Dit blijkt een soort torremolinos met hoge hotelflats tegen de berg aan gebouwd met een boulevard met in het midden een big screen van 10 bij 5 meter.

We zoeken een hostel en voor 5 euro vinden we iets in een sfeervolle gevangenis zonder lift op de derde verdieping. Wanneer we voldaan op het bed ploffen, merken we dat het slechts uit stro bestaat, lees: keihard. Prima. Ook de ventilatoren blijken het niet te doen, onze beste man van het hostel krijgt ze toch aan de praat waardoor we intens gelukkig zijn en besluiten te blijven.

Na een korte deostop gaan we er op uit. Tijd voor een biertje. We nestelen ons in de beste rieten stoelen van een bar en bestellen voor ons vergelijkend warenonderzoek tientallen loempia's en een biertje. Blijkt het ook nog es happy hour te zijn..jiehaa ; ) en als klap op de vuurpijl hebben ze ook nog een tafelvoetbaltafel...double jihaa! We gaan voetballen. Al snel dagen mensen ons uit. Ze hadden ons nog niet zien spelen, dus wisten niet dat dit een kansloze missie voor hen was... Nadat we iedereen hebben ingemaakt en Jiska 100.000 van de rekening af heeft weten te halen, is het tijd voor de karaokebar! We hebben 1 onschuldig slachtoffer bereid gevonden met ons mee te gaan. Het lijkt gesloten, omdat het donker is en de neonverlichting uit staat, maar niets blijkt minder waar. Er brandt nog licht als we de trap naar boven nemen. We huren een kamer voor een uur en we zingen classics zoals sacrefice van Elton John, Barbie girl, ABBA, Brian Adams en boyzone.. allemaal toppertjes, dit omdat het Vietnamees ons nog niet echt vloeiend afgaat en dus lastig zingen is. 1 uur wordt 2 uur en 32 euro lichter, verlaten wij zeer gelukkig om 3 uur's nachts de bar. Zo komen we natuurlijk nooit in het ritme ; )

Maandag 1 nov

Na een korte nacht staan we enigszins duf op en gaan we ontbijten. Ons plan is om met de bus naar het national park te gaan, maar deze hebben we al gemist. Dan maar een scooter huren is ons idee. 1 lijkt ons voldoende en tis binnen 2 minuten geregeld, geen id, geen borg of formulieren. Gewoon betalen en gaan. Helaas is de tank bij aanvang al leeg en moeten we eerst tanken. We kunnen het tankstation niet vinden, maar wel talloze huisjes met een emmer vol met anderhalve literflessen groen spul (is het benzine? is het slaolie? is het zelfgemaakt? Is benzine eigenlijk wel groen? Suzanne ruikt eraan, waarop de verkoopster vies haar neus optrekt en haar vies aankijkt. Maar we weten nu wel dat het benzine is..we vinden het echter te duur, dus rijden nog even verder. Bij de volgende stop besluiten we toch anderhalve liter te kopen zodat we verder kunnen. Het is even zoeken naar de tank want zulke ervaren scooterrijders zijn we niet. Ter geruststelling van sommigen, Jiska rijdt ;).. jut en jul op de scooter gaan al op pad zonder enige voorbereiding, zoals bijv. de route. Afijn we komen er wel..op weg naar cat ba national park. We weten het te vinden en degene bij de entree vertelt ons dat het een uur up is en een uur down.. wij besluiten dat we dat sneller kunnen. Eerst komen we langs tientallen vlinders en dan komen we bij de daadwerkelijke ingang. De route begint gelijk pittig.. alleen maar steil omhoog via rotsen en keien. Met onze singalong benen valt dat nog niet mee, al helemaal nadat Suzan een afslag heeft gemist, we weer terug bij af zijn en twee x het steile stuk omhoog moeten lopen.. na de goede afslag komen we dan toch eindelijk uit bij het uitkijkpunt. We kijken over de gehele karstgebergte vh eiland uit. Erg mooi. De challenge hebben we wel gehaald.. zonder verkeerd lopen zouden we binnen een half uur boven zijn geweest en binnen 20 min waren we weer beneden.

We starten de scooter en gaan weer op pad, onderweg begint het te regenen en is het spitsuur in het dorp met scootertjes. Heelhuids bereiken we cat ba town en rijden nog even door naar een strandje.

Na een warme douche gaan we de boottour voor morgen regelen. Uiteindelijk boeken we een twee daagse trip met een overnachting op de boot en we vertrekken morgen! Daarna eindelijk tijd om te eten.. het is bijna half negen en na enkel een ontbijt zijn we hard toe aan iets te eten. In het restaurant komen we bekenden tegen van gisteravond die aansluiten. Ondanks de haloweennight die nogal veelbelovend leek te zijn, toch vanavond verstandig vroeg naar bed.. helaas zeggen we na absolute stilte van twee uur: "kun jij ook niet slapen?" En na nog een uur kletsen vallen we eindelijk rond twee uur 's nachts in slaap.

Dinsdag 2 nov

De wekker gaat vroeg en na wederom een korte nacht slaan we onszelf uit bed.. vroeg opstaan is zwaar, maar het vooruitzicht van een boottocht is altijd beter dan werken en geeft ons de kracht om door te gaan ;)

We scoren een broodje ei op straat en zijn stipt om 8.00 uur op de place to be. Na een korte busrit zitten we om 8.30 uur op de boot met nog twintig anderen. Wij zijn steeds de laatste: uit de bus, op de boot, etc. Maar dit geduld wordt beloond: op het dek zelf blijf geen plek en nestelen onszelf op de grond, maar na Some good thinking geeft het ons uiteindelijk de beste plek. Namelijk, over het randje van het dek is nog een klein stukje voordek, vanaf waar we het beste uitzicht hebben! zo voor ons uit het water over kijken met onze benen bungelend over de rand, heerlijk! Eerst varen we naar monkey island waar nogal agressieve apen zitten. We klimmen naar een uitzichtpunt over uitstekende rotsen wat toch wel een uitdaging blijkt op slippers..daarna gaat de tocht verder via vissersdorpjes op het water naar de volgende stop waar we kunnen kayakken. Maar eerst is het tijd voor lunch.. rijst, loempia's, groenten en nootjes.. het duurt ons allemaal wat lang dus we gaan even boven op het dek liggen. Een kort slaapje later, blijkt dat iedereen al weg is.. oops. Snel er achter aan, we mogen nog een half uurtje kayakken. Maar geoefend als we daar mee zijn, gaat dat gesmeerd! En al snel komen we onder de rots door uit op een stil verlaten watertje, waar we helemaal zen worden en even stil genieten vh uitzicht en het geluid vd vogeltjes. Vervolgens kayakken we weer als een geoliede machine terug naar de boot en spotten we zelfs nog een ijsvogel. Workout for today: check! Het vissershuisje op een vlot, waar we aangemeerd liggen, heeft honden als huisdieren. De drie puppy's worden flink bewaakt worden door moeders. De twee kinderen worden in de boot door hun moeder in de hangmat heen en weer gewiegd. Als het meisje wakker is, maken we contact met haar en tellen in het Vietnamees de puppy's, tellen hebben we immers vanmorgen op de boot geleerd. Kind is echter niet onder de indruk, wel van het cameratasje en uiteindelijk ook de camera zelf. Totdat ze van haar moeder het tasje moet teruggeven, waarop ze uitbarst in woede en op de grond gaat liggen krijsen.. de Vietnamese visserskinderen die op het water leven verschillen dus niet zoveel van de Nederlandse stampende kleuters ;).

We vervolgen onze tocht met de boot en varen tussen het karstgebergte van Lan Ha Bay en Halong Bay. Overal om ons heen zijn rotsen, eilandjes van steen en ondanks dat toch nog begroeid met bomen en struiken. De rotsen verschillen enorm van vorm en zijn veelal gevormd en uitgesleten door water. Her en der hebben zich ook kleine strandjes gevormd. Het is dan ook al bijna 300 miljoen jaar oud.

We gooien het anker uit: het is swimmingtime! We springen vanaf de boot het water in en nemen snorkels mee, helaas is er vrij te weinig te zien.

Na de zwempauze nestelen we ons weer terug op het dek met onze nieuwe Nederlandse vriend die we wisten te paaien met drop. We zingen onze liedjes van de karaokebar en uit ons eigen repertoire. Dit wordt zeer gewaardeerd door onze achterbuurman, die er namelijk bijna van in slaap valt en ons aanmoedigt vooral door te gaan. Rond een uur of vier worden wij twee geroepen om onze spullen te pakken om vervolgens over te stappen op een andere boot, samen met een Engels stel. Hier zullen wij de nacht op doorbrengen. We zwaaien de andere boot en onze reisgenoten van deze dag, die teruggaan naar de haven, uit.

De boot is ietsje kleiner, van donker hout en heeft op het dek twee bankjes staan en wat stoelen. Beneden heb je eerst een ruimte waar voorin de stuurman zit met daarachter twee losse bedden, als je doorloopt naar achter heb je de volgende ruimte met ook aan weerszijde een bed en als laatste vertrek de keuken en toilet. Alles heeft wel een open verbinding met elkaar en kan niet apart afgesloten worden. We stoppen al vrij snel bij een fishfarm, waar ze vissen kweken. We mogen zelfs ook zelf even vissen met een draadje en een haakje, waar wij beleefd voor bedanken. De Engelsen wagen wel een poging. De fishfarm en het huisje drijft op tonnen en is aan elkaar bevestigd met touwen en balken. Een groot vlot dus eigenlijk. De vissen hebben ieder hun eigen compartiment gescheiden door een smalle houten plank waar je over heen kan lopen. wat overigens de honden en de kat ook behendig doen. Wij genieten van de zonsondergang, terwijl de Engelsen nog steeds geduldig hengelen, zonder enig resultaat. We varen nog een klein stukje tot we het anker uitgooien. Hier zullen we de nacht doorbrengen midden op het water omringt met rotsen.

Al snel worden we geroepen voor het eten, beneden is de tafel gedekt met een overvloed aan eten en niet te vergeten de beloofde fles Vietnamese wijn. Het eten is echt heel lekker: rijst, loempia's, spinazie, eirolletjes, tofu en komkommer. We proeven ook wat van de zelfgebrouwen rijstewijn wat uit een plastic petfles komt en wat smaakt naar ranzige whiskey. Het brandt ook te erg in de keel voor slechts een beetje wijn.

We kletsen wat met de Engelsen en brengen vervolgens nog even wat tijd door op het dek. De contouren van de rotsen zijn goed zichtbaar, het is een heldere nacht. De stuurman wil gaan slapen op het dek, de kok en nog een meneer, met de langste nekharen ooit (er steken er wel vijf, zo'n 10 cm uit) zoeken ook een plekje op een soort van stapelbed in de keuken. Wat eerder bedoelt lijkt als twee schappen voor pannen of je rugzak. Wij besluiten dan ook maar om onze hut in te duiken en kruipen rond 21:00 uur onder onze vers gewassen zacht fleece dekentje en al deinend op de golfjes vallen we vrij snel in slaap.

Woensdag 2 nov

Rond half 8 worden we langzaam wakker van de mannen die bezig zijn met ons ontbijt. Buiten schijnt het zonnetje al flink en is het fijn wakker worden met zo'n uitzicht!

We hebben amper onze suikermelkkoffie en ei op of we worden al in een kayak verwacht met de opdracht om 2 a 3 uur te peddelen. Enthousiast beginnen we aan onze tocht om uiteindelijk een strandje te vinden en te gaan zwemmen. We peddelen langs, tussen, onder en om de rotsen en bekijken de vissershuisjes en boten op het water. Na anderhalf uur nog steeds geen strandje en onze armen beginnen lichte vermoeidheidssymptomen te vertonen en op onze handen begint al enige blaasvorming te ontstaan..dan maar even terug naar de boot en vragen. Uiteindelijk vinden we dan het langgezochte strand en kunnen we eindelijk zwemmen. We zijn helemaal alleen, omsloten met het karstgebergte wat het gevoel geeft alsof we op een onbewoond eiland zitten. Het is nog even afzien maar stoer als we zijn, bikkelen we op ons tandvlees terug naar de boot. Ondanks dat alle rotsen op elkaar lijken en je heel gemakkelijk kan verdwalen, weten we toch de boot terug te vinden dankzij ons ijkpunt: twee big boobies die achter de boot liggen.

Bij de kayaks zien we een man de gebruikelijke pijp roken, een 30 cm lange bamboostok bewerkt met figuurtjes met onderin een monstukje. Ze worden tijdens gebruik in een soort emmer gezet. Als we terugkomen zijn onze Engelse vrienden al weg, omdat zij de bus naar Hanoi moesten hebben in de ochtend. Vanaf nu is het dus onze privé boot ;)

Aan boord gaan we meteen weer varen en iedere keer verwonderen we ons opnieuw over de omgeving die nog steeds mooier lijkt te worden en nog lang niet verveelt. Het scheelt dat we vandaag een strak blauwe lucht hebben waardoor het water nog blauwgroeniger lijkt.

We stoppen op een mooie verlaten plek met uitzicht op een cave waar we onze lunch krijgen. Rijst, tofu, kool en noten met een megaberg zout eroverheen. We skippen de zelfgemaakte wijn waar de bootmannen zich overigens wel tegoed aan doen. De volle anderhalve liter petfles blijkt na de lunch nog maar een kwart vol.. reken maar uit voor drie man, waarvan er 1 nog moet varen ;) Na de lunch was het plan om een tukkie te gaan doen als de bootman vertelt dat in de cave een tempel zit. Je moet er alleen wel naartoe zwemmen..onze nieuwsgierigheid wint het van de moeheid en de kou en we zwemmen het stuk naar het eiland. In onze bikini komen we aan bij de tempel. Het lijkt op een klein huisje met vergrendelde deuren. Voorzichtig doet Jiska de deuren open ( je weet immers nooit wat je aantreft..) en we vinden binnen een altaar met 3 goden en allerlei offers, van wierook, koekjes, flesjes water, sigaretten tot aan een 20 cm dikke stapel bankbiljetten. We proberen een wierookstokje te branden, maar helaas heeft niemand een aansteker geofferd. Dus vegen we maar het tempeltje schoon met de bezems die in de hoek staan, hopelijk zijn de goden ons nu gunstig gezind.

We zwemmen het hele stuk weer terug naar de boot die meteen weer vertrekt.

We varen wat meer de open zee op terwijl hele scholen ieniemienie zilveren visjes als een dolfijn uit het water springen. Vet cool! Dit hebben we beiden nog nooit gezien! Boven op het dek is het heerlijk vertoeven en rozig zitten we te genieten van ons uitzicht en de mango die we nog even aangereikt krijgen, wat luxe!

Rond half vijf zijn we weer terug op het eiland. We informeren naar de sleeperbus naar onze volgende bestemming: sapa, maar de laatste blijkt net om 16:00 vertrokken te zijn. Dan nog maar een nachtje in cat ba city. Onze hostelman is in ieder geval heel blij ons weer te zien!

We eten bij budda belly, een vegetarisch restaurant om een keer iets zonder of kans op vissmaak te eten. Onderweg daar naar toe lopen we langs verschillende winkeltjes, de een met kleding en mondkapjes de ander met etenswaren. Daar zien we gedroogde salamanders, aaltjes en andere ondefinieerbare dierlijke dingen en levende zee-egels in een bakje met water. Maar binnen blijkt het nog erger en kijken we vol walging en fascinatie naar een hele wand vol met schappen. Daarop staan wel 30 grote glazen potten met een tapvaatje. Deze zijn gevuld met olie of drank met daarin hele babygeitjes, salamanders, slangen, embryo's, zeesterren en sommigen met een mix van dat alles. Daarnaast staan er nog ontelbare kleinere potjes met wat Suzan definieert als heel veel kleine tandjes en Jiska als soort van zaadjes. We hadden al wel gelezen over de traditionele wijn op smaak of sier gebracht met een slang in de fles.. is dit dan babygeitjes wijn? Of zeesterrenlikeur? Zielig en ieeuw.

Zo'n extra nacht op het eiland is helemaal niet verkeerd, misschien kunnen we dan eindelijk een beetje bijslapen, in ieder geval uitslapen.

Donderdag 3 november

Vandaag gaan we weer op pad met de scooter na een kopje normale koffie. We gaan naar de hospital cave, wat diende als een secret, bombproof ziekenhuis tijdens de Vietnam oorlog en gebouwd is tussen 1963 en 1965. De ingang vd grot is op ongeveer 18 meter hoogte van de grond. Tijdens de wandeling naar de ingang worden we vergezeld door tal van vlinders. Binnen in de cave zijn 17 kamers, een bioscoop en een zwembad. Dat laatste moeten we ons maar voorstellen hoe dat was geweest, want wij zien enkel rots en stenen kamers zonder iets erin. Maar de historische waarde is toch mooi.

Doordat we er zo snel doorheen waren, hebben we nog tijd voor een andere grot, de trung trang cave met schijnbaar mooie stalagmieten en tieten. Als we aankomen lijkt het gesloten te zijn, het loket is gesloten en de plek verlaten. We kijken nog even verder en volgen het pad tot aan een gesloten hek. Er blijkt echter een zijpaadje te zijn gecreëerd om het hek heen. We negeren het gesloten hek en vervolgen weer het pad via het hek-omzeil-paadje. Via een trap komen we bij de grot, er is niemand en de grot is donker. Brave as we are pakken we de zaklamp er bij en vangen heel stiekem toch een glimp op van de grot met zijn vleermuizen en glinsterend gesteente. Beetje spannend is het wel om betrapt te worden ;).

Dan blijkt er nog een fort te zijn met het mooiste uitzicht van Vietnam.. van heel Vietnam dat moeten we zien, helaas kunnen we de weg niet meteen vinden en hebben we geen tijd meer. We pikken onderweg nog wel even twee mooie strandjes/ baaitjes mee.

Om 16:00 pakken we nu wel de bus naar sapa. Eerst met de bus naar de Ferry. In de bus eten we fruit wat Suzan dacht te herkennen van China, echter is het weer een geheel nieuw stuk fruit en een verrassende ontdekking. Bruingele, ovaalvormige balletjes in een tros aan een stokje. Het velletje pel je eraf, het heeft iets weg van een lychee, maar het heeft dan verschillende partjes en smaakt ook iets anders. Vanaf de Ferry gaan we in de bus. Dit gaat allemaal rap achter elkaar. We mogen nog net naar de wc, maar terwijl Suzan nog staat te wachten ziet ze de bus al vertrekken. Gelukkig stopt ie voor het wcgebouw.. met de opdracht op te schieten. Noodgedwongen gebruikt Suzan, maar het plasgooitje maar kan niet voorkomen dat haar voeten natgespetterd worden.. tijdens een luid getoeter vd bus..ach je kan maar vast voorbereid zijn op een eventuele toekomstige kwallenbeet / brandnetels / zwemmerseczeem hihi! De stoelen kunnen niet veel verder naar achter dan een gewone bus en de beenruimte is krap.. nou ja ach dit is het voor de nacht. We hebben wel erger gekend. Dan stoppen we ineens en moeten we toch nog overstappen. We kunnen hier nog wel een broodje ei scoren wat dient als avondeten. Met de locals oefenen we nog even ons Vietnamees. Van 1 tm 10 tellen gaat ons al goed af en gaat bijna helemaal uit het hoofd. Dan gaan we weer in een bus die ons naar het busstation brengt om dan uiteindelijk in de echte sleeperbus te komen. We kijken onze ogen uit en verrukt kijken we elkaar aan, dit is vet luxe! Een echt ligbed met genoeg beenruimte, met kussentje, zacht fleece dekentje, tv met Vietnamese muziek, groen/blauw/rood futuristische gangpadverlichting (wat ons een beetje doet denken aan de discowagon in de nachttrein in Thailand) en WiFi! De chauffeur bewondert Jiska's tatoeage uitvoerig en wil volgens ons wel met haar trouwen ;)

Jiska gaat daar nog een nachtje over slapen en komt daar later op terug.. good night!! See you in sapa ;)