Madagascar is een eiland van ongeveer 1500 km lang en 400 km breed. Het is 2,5 keer zo groot als Engeland en er wonen zo'n 23 miljoen mensen. Sinds 1500 jaar is het eiland pas bewoond. Het is lang in de handen van de Fransen geweest, waardoor je veel Franse invloeden ziet. Allereerst natuurlijk de taal, die iedereen naast hun eigen taal, Malagassy, beheerst. Verder vind je stokbroden, le vache qui rit, le foie gras, oude Franse auto's en jeu de boules.

Het landschap is erg divers. Madagascar kent naast tropisch en droog ook woestijn klimaat. Je vindt er bergen, rotsen, vlakke vlaktes. Van rood zand, tot geel, kaal tot begroeit.

5 % van alle plant- en diersoorten ter wereld vind je alleen hier. Je vindt er geen grote dieren. Grootste wat voorkomt zijn de apen en de fossa. Madagascar kent 400 verschillendeSoorten reptielen, waarvan 92 % alleen hier voorkomt. Het land kent daarom ook vele nationale parken en de meeste diersoorten zijn nu gelukkig ook beschermd. Dagelijks worden er nieuwe diersoorten ontdekt.

Ieder park wat we bezocht hebben heeft weer zijn unieke diersoorten en is qua natuur weer totaal anders. Het verveelt dus nooit en het liefst bezoeken we elk park, maar daar is helaas te weinig tijd voor. Maybe next time ;).

Wij zijn op dit moment in het laagseizoen, het is zomer en tegen het regenseizoen aan. Het voordeel is dat we weinig andere toeristen tegenkomen. Als we al toeristen zien, zijn het eigenlijk alleen maar Fransen. Nadeel kan zijn dat het op sommige plaatsen erg warm is.

Er zijn een paar verharde hoofdwegen, maar het merendeel is zandweg wat soms door regenval erg moeilijk of niet begaanbaar is.

Het is ons tot nu toe nog steeds gelukt om veelal op de lokale manier te reizen, wat een goede indruk geeft van de mensen en het leven in Madagascar. We hebben bijna elk vervoersmiddel wel gehad: de poussepousse, cyclopousse, tuktuk, taxibrousse (busje), gewone personenauto als taxi, 4x4 car, vliegtuig, kano, speedboot, zeilboot en de zebukart en de zeer veel voorkomende benenwagen.

Het volk hebben wij leren kennen als zeer behulpzaam, dienstbaar, vriendelijk, sociaal, zeer verdraagzaam, erg relaxed, erg gericht op menselijk contact, vrolijk en happy. Beetje no nonsense, alles gaat "moramora", op zeer rustig tempo. Je ziet ze hard werken, maar vaak ook uren bij elkaar zitten op de grond. Soms spelen ze jeu de boules, een kaartspel of domino maar veelal zitten ze gewoon te kletsen of aan elkaars haar te plukken.Wat ook gewoon is om te doen is om met z'n allen de krant lezen in de etalage. Er wordt veel gegokt op paarden ( die ze zelf overigens amper hebben).

Als de zon opgaat is iedereen wakker en gaat aan de slag. Hierdoor lijkt het om 7 uur s' ochtends wel 11 uur...als de zon onder is, is ook meteen alles afgelopen en zijn de straten rond 9 uur uitgestorven.

Voor de dames is het mode om je gezicht te besmeren met een soort van klei, gemaakt van de binnenkant van de schors van de tamarindeboom. Dit vermalen ze tot poeder, doen er water bij waardoor er een soort klei ontstaat. Soms hebben ze een mooie tekening, maar meestal is het er gewoon opgesmeerd...niet heel mooi vinden wij..

Verder valt op dat de baby's hier bijzonder warm aangekleed met dikke mutsen, fleecedekens ed. We voelen ons op de meeste plekken erg veilig, niet het gevoel dat je je tas met hart en ziel moet bewaken. Wel zorgen we er zelf voor dat we na 21:00 niet meer over straat lopen, maar bijvoorbeeld een poussepousse nemen. Slechts op 1 plaats aan de kust tot nu toe hing er een andere sfeer in vergelijking met andere steden. Daar werden we nagefloten, toegeroepen met mon cheri inclusief walgelijke knipogen en kusgebaren. In de meeste steden zijn ze het over het algemeen erg beleefd, terughoudend en netjes.

Wat ook opvallend is, is dat het standaard praatje die je veelal in andere landen hoort, hier niet afgestoken wordt: "what is your name, where you from, ohhh Amsterdam, marihuana, van Robben"..wie ze wel af en toe noemen is die ene met die bril...haha Edgar Davids dus wie kent hem niet!Als ze je al aanspreken, is het met de vraag om iets te verkopen. We worden uiteraard wel gezien als de vaza's met geld, waardoor ze wel proberen de prijs te ver(drie)dubbelen. De kleine shopjes aan de straatkant verkopen echter alles voor de normale prijs. Maar daar buiten moet je dus wel onderhandelen. Dit laatste gaat vrij snel. Ze noemen een prijs, wij noemen de "originele" prijs (soms zelfs 1 vijfde van wat ze zeggen) en ze zijn akkoord. De originele is al ietsje meer natuurlijk dan de locals.

Erg corrupte politiek en politie. Velen zijn bang voor de politiek vanwege de maatregelen die ze kunnen treffen. Zoals in eerder verhaal te lezen is, kom je onderweg in bijv. de taxibrousse verschillende politiestops tegen. We zagen altijd wel dat de chauffeur zijn papieren overhandigde, maar wat we niet wisten was dat dat enkel als dekmantel fungeert! De politie checkt namelijk of de chauffeur niet meer mensen dan zitplaatsen bij zich heeft. Maar zelfs al zou de chauffeur zich aan die regel houden, dan vindt de politie altijd wel weer wat anders. Iets wat kapot is, niet goed werkt of een levende kip wat dus wel illegaal is. Maar het wordt allemaal gedoogd als je bij je papieren, geld stopt die de politieman dan stiekem bij zich stopt terwijl hij zogenaamd de papieren checkt.

Rijkdom uitgedrukt in bezit geeft in rangorde de mate van aanzien aan. Zo krijgen de grote, dikke auto's op de weg voorrang. En verwachten de gasten in een restaurant optimale service van de serveerster, die zich erg verdienstelijk en bijna onderdanig opstelt. Zo is het gebruikelijk dat de serveerster het eten aanbiedt met twee handen en hoofd en schouders wat gebogen. Iets geven moet sowieso met twee handen, daarmee toon je respect.

Madagascar kent 18 tribes. Iedere tribe heeft zijn eigen tradities en gebruiken. Hebben vaak hun eigen dialect en zien er soms ook anders uit. Zo heeft de tribe in de hooglanden rondom de hoofdstad een meer Aziatisch uiterlijk, met steile haren. Aan de kust zie je zelfs kinderen met blond kroeshaar of bepaalde tribes die lichter of donkerder van huidskleur zijn. De soort huizen verschilt ook per tribe. Sommige tribes mogen geen steen gebruiken, omdat dat juist voor de tombes gebruikt wordt. Een tombeIs erg belangrijk voor de meeste tribes. Daar wordt dan ook de meeste tijd, aandacht en geld aan besteed, omdat ze vinden dat een tombe een huis voor altijd is en het andere huis slechts tijdelijk is.

In veel tribes geldt hoe meer zebu je bezit hoe rijker je bent.

De malagassy zien de dood als het belangrijkste stukje van het leven. Zij geloven dat je na de dood een machtiger, invloedrijke "persoon" wordt die in staat is om de levende mens dan wel te straffen of te belonen. Door middel van bijv. goede of slechte oogst. So.. better be good to the dead people. De tombes die we her en der zien verschillen ook erg, maar zijn vooral groot en imposant. Veelal zijn familiegraven. De een is net een klein huisje, bij ander graf ligt er alleen een grafsteen. De een beschilderd, de ander versierd met de hoorns van de zebu. Afhankelijk van de tribe en de familie en hoe rijk de overleden persoon was.

De meeste tribes stikken van de tradities en "fady's" (taboe). Zo heeft de Merina tribe de traditie om elke vijf jaar een overledene uit zijn tombe te halen en de botten weer in het nieuw te steken, wat betreft kleding of lijkwade. Deze ceremonie is een feestelijke aangelegenheid met muziek, dansen en de alcohol vloeit rijkelijk. Na zeven rondjes met de botten om de tombe wordt de dode weer terug gelegd in de tombe.

Bij sommige tribes moet de man een zebu stelen om te kunnen en trouwen en het liefste ook daarvoor gevangen hebben gezeten. Dat getuigt namelijk van lef en moed. Bij een andere tribe doen ze niet aan erfenis. Stel een "rijk" man met 100 zebu overlijdt, dan gaan de zebu niet naar de familie, maar worden allemaal geslacht en met de hoorns wordt dan het graf versierd. Aan het aantal hoorns kun je dus aflezen hoe rijk iemand is geweest.

Daarnaast zijn er nog vele taboes die per tribe verschillen zoals: niet zingen tijdens het eten, want dan zou je lange tanden krijgen of al beginnen met eten terwijl de vader nog niet thuis is. Als je zout wilt dan moet je dat met een omweg vragen, bijv. Mag ik iets wat smaak toevoegt?

Nu we toch over eten hebben, zoals we al eerder schreven eten ze hier vooral rijst en vlees. Onderweg bestaat het landschap uit vele fel groen gekleurde rijstvelden. Dit is nog steeds niet genoeg voor de hoeveelheid rijst die ze consumeren en wordt er nog veel rijst geïmporteerd. De belangrijkste exportproducten zijn vanille, koffie, suikerriet, pepers en pinda's.

Wij zijn beide vegetariers en kunnen over het algemeen redelijk slagen, ware het niet dat het veelal dezelfde groenten zijn en de gekookte wortel en courgette wel onze neus uitkomen, evenals die lachende koe...we eten hierdoor voornamelijk spaghetti met tomatensaus..

Wij drinken vooral eau vive en een dagelijkse cola, bij de kraampjes kun je ook een beker limonade kopen, waarna de beker wordt omgespoeld voor de volgende klant.

Prijzen:

Een compleet ontbijt: tussen 2 en 3 euro

Overnachting: 7,50 voor 2 personen

Flesje cola: 60 ct

1 stokbrood: 12 ct

Hoofdgerecht afhankelijk vd plaats: gemiddeld 3 euro pp

1,5 liter water: 60 ct

Biertje: 90 ct tot een euro

Entree park met gids; ongeveer 30 euro