Prievjet allemaal, hierbij mijn eerste verhaaltje uit Russia! En laten we maar meteen beginnen met mijn speeddate met Sint Peter en Mister Moskou. 19 februari mocht ik voor het eerst Sint Peter ontmoeten. Als we opstijgen met het vliegtuig kijk ik neer op grauw en bewolkt Dusseldorf, we vliegen hoger en ik zie enkel en alleen maar witte vlagen van wolken aan mijn raampje voorbij trekken, maar dan komen we de wolken te boven en vliegen een stralend blauwe hemel tegemoet met volop zon en een volledig gevuld wolkendek eronder. Als een klein kind reageer ik verwonderd en euforisch zit ik gekluisterd aan mijn raampje. En wat ben ik daar dankbaar voor, dat ik, hoe vaak ik het ook gezien heb en ondanks de vele vluchten die ik al gemaakt heb, nog steeds zo onder de indruk en verwonderd mag zijn. Want wat blijft vliegen toch ook bijzonder. Om 16:00 zijn we geland en het ging vrij snel bij de douane. De 'taxi?'-roepende mannen negerende, stap ik vervolgens in de locale bus en word al veelvuldig in het russisch aangesproken. Niks uit op te maken! Ik glimlach, ik ben gewoon in Rusland, al geeft dat gelijk een dubbel gevoel door alle gebeurtenissen de laatste tijd. Veel kan ik nog niet van Peter ontdekken, want op de ramen zit een mooi gelijkmatig relief van bruine sneeuwsmurrie. Het lukt me om het metrostation te vinden en het systeem is vrij simpel en bekend. Alleen staat het niet echt aangegeven op welk station je inmiddels bent, dus op goed geluk.. gok ik maar wat. En als het al aangegeven staat, is het in het Russisch. Voor de verandering had ik al een hostel vanuit thuis geregeld, mocht je het je afvragen waar ik naar op weg ben. Nou is het ook nog eens niet zo dat ze hier de hostels aangeven met grote naamborden, flikkerende neonlichten of een groot logo. Nope, gewoon een normaal uitziende voordeur van een normaal huis, met een huisnummer en een deurbel. Dus de eerste keer loop ik het hostel straal voorbij, maar gelukkig zijn de russen zo vriendelijk om mee te zoeken.

Inmiddels heb ik wel honger gekregen en is het tijd voor het avondeten. Na wat lopen, beland ik in een klein vegarestaurant met een lopend buffet en met allerlei traditioneel Russisch eten. Een aantal dingen zijn te herleiden, maar andere dingen ook niet. En door de taalbarriere is het ook lastig begrijpen wat het is. Ik probeer een rode druiperige soep, wat me eerder op een bloedbad van een geslachte kip inclusief fijngemalen organen doet lijken. Aangenomen dat het toch echt vega is, zet ik mijn horrorgedachte opzij en proef het. De smaak valt me niet tegen, al kan ik niet achterhalen wat het precies is..een soort van kool ofzo en gezien de kleur een rode kool soep? Na het eten maak ik een wandeling van 2 uur langs alle highlights van Sint Peter. Er ligt geen sneeuw meer, dat is in rap tempo gesmolten. Het is warm voor deze tijd van het jaar, namelijk 2 graden. Ik vind het koud zat.. nu al. De rivier vertoont ook al scheuren, het gladde ijsoppervlak heeft plaatsgemaakt voor grote drijvende ijsschotsen. De hermitage en de lichten onder de brug schijnen hun licht erop, waardoor het een magische uitstraling krijgt.

Ik heb goed geslapen in mijn superverzorgde hostel in een dorm samen met 9 anderen, die ik amper gezien of gehoord heb. Maar mogelijk komt dat doordat ik mijn onderste bed van het stapelbed superdeluxe kon afsluiten met gordijntjes. Ik check uit en ga op pad. Veel tijd heb ik niet Om Peter beter te leren kennen dus om 11:00 ben ik startklaar (ja,ja ik hoor jullie denken dat is nog laat, maar dan gaat pas mijn eerste Kathedraal open). Ik start bij de supermarkt, die ik bij toeval ontdek, want hoe moet je die herkennen als je het woord ervan nog niet in het Russisch kent en het vanaf het trottoir een trap naar beneden is, waardoor je het gevoel krijgt de kelder in te lopen van een woonhuis. Maar achter die deur opent zich dan ineens een wereld van fruit, groente etc., etc en brood met kaas jeah. Dan vervolg ik mijn weg naar toch wel mijn favoriet, de cathedral of our savier. Met van die ronde, bontgekleurde gedraaide 'uien' torentjes, mooi gelegen aan de rivier. Van binnen is het een en al mozaik, in felle kleuren met goud. Indrukwekkend. Daarna ga ik naar de Isaac Cathedral, met een van de grootste koepels ter wereld. Gigantische pilaren komen je al gauw tegemoet, 112 in totaal en 114 ton per stuk. Doordat deze Kathedraal voornamelijk uit graniet en marmer bestaat zijn er eerst 24.000 boomstammen de grond inegslagen als fundering. Binnen komt de weelde je ook tegemoet, goud, marmer en edelsteen. Ik ga er weer uit om vervolgens weer om het gehele gebouw te lopen om naar de ingang van de koepel te gaan (de Russen houden IN en UITgang graag gescheiden, grrr). Maar liefst 210 treden, we hebben voor hetere vuren gestaan dacht ik nog zo..maar na 30 treden valt het me al zwaar..we bereiken de top en zo kan ik rond de koepel lopen en heb ik fantastisch uitzicht over Sint Petersburg. Tot slot ga ik op naar de Hermitage, mijn brood die ik al lopend beleg met de kaas eet ik eveneens al lopend door het park op. Als een ware om zich heen kijkende toerist, stap ik natuurlijk in een plas water (al dat smeltende ijswater ook) en loop met 1 natte voet onverstoorbaar verder om vervolgens niet meer verder te kunnen doordat ik nu wel voor me kijk en zie dat het pad voor me helemaal blank staat, teruglopen is nooit een optie, dus ik spring op nog een klein stukje droog aan de zijkant en klim via een bankje behendig naar een ander pad, apekooien is altijd al mijn favoriet geweest :), alleen was een liaan nu ook best handig geweest. Tja, wat vind ik van Peter, maar nu ook wat vindt Peter van mij ;). We bereiken het Hermitage klokslag 14:00, ik slaag erin om bijna alle kamers te bezoeken van het winterpaleis, waarbij ik me vooral verwonder en vergaap over het museum zelf, het gebouw met al zijn pracht en praal, goud, zilver en weelde. Bijzonder. en zelfs nog tijd gehad voor een drankje, maar nu ben ik dan ook wel echt total loss. De avond breng ik in alle rust door in een Italiaans restaurant om vervolgens de bus te pakken naar het station. In de bus moet er een Russische jongen ook naar het station, dus hij biedt aan dat ik hem wel kan volgen. Ik zie hem vervolgens opstaan, zonder dat hij het me laat weten of me even aantikt..ehh twijfel.. ik mocht hem toch volgen, moet ik hier eruit? Eh jaa..reageert hij vol verbazing zo van dat had ik toch al gezegd..Het is nog een kleine tien minuten lopen, met grote stappen loopt hij vooruit, de afstand wordt steeds groter gezien mijn moeite hem bij te houden door mijn kleinere stappen en grote tas. Hij kijkt niet om of ik er nog ben of nog wel volg, maar hij gaat er wel automatisch van uit gezien dat hij wel de deur voor me openhoudt, ook zonder om te kijken overigens. Hij brengt me waar ik wezen moet.. op het station en haallelujah net als je denkt er te zijn, moet ik de allerlaatste wagon hebben en dat in mijn -30 gradenproof jas en vest..bezweet en met pijn in de schouders vind ik mijn 4 persoonscoupe. Op naar Mister Moskou.

De treinreis is net te kort om voldoende te kunnen slapen, maar wat geeft het we zijn in Moskou! Het metrostation heb ik zo gevonden, direct vallen me de hoge gebouwen en de grootte van de stad op. Ik check het adres van mijn hostel en de routebeschrijving geeft een metrohalte aan waar ik moet uitstappen. Alleen dan wel in het engels en als ik bij de metro aankom, staan daar alle stations in het Russisch aangegeven..tja lastig! Maar na even zoeken vind ik een kaart met de engels namen erbij. Nu nog de taak om de Russische naam te onthouden (2 namen, de richting en het station). dat lukt, zelfs ook nog met een overstap! Gelukkig zat er ook een fotobeschrijving bij van het hostel, want anders had ik het echt nooit gevonden. In een flatgebouw waar wederom niks aangegeven staat met een naam of iets. Inchecken en op pad! Als ik de straat uitloop wemelt het van de politie en demonstranten, ik weet niet hoeveel verschillende groepen met hun vlag. Straten zijn afgezet, maar ik zie ook gewoon volk tussen de demonstranten. Ik ga er vanuit dat ze naar het Rode plein moeten, waar ik ook heen wil en voor ik het weet loop ik door een detectiepoortje, waar ik mijn water moet openen en de politieman er op professionele wijze aan ruikt. Maar ik mag toch door. Het wordt steeds drukker op de straat, we komen uiteindelijk uit bij een groot tvscherm, waar vooral beelden van oorlogen, slachtoffers, militairen, vuur en Obama te zien zijn. Uit het Russisch filter ik dollar, Oekraine en USA.

Ik stap uit de menigte want zo kom ik er natuurlijk nooit en vind uiteindelijk het Rode plein. Daar staat een grote kerstmarkt zoals we die in Duitsland kennen, met een grote ijsbaan erbij. Inmiddels schijnt de zon volop en is het een en al gezelligheid. Zouden ze dan ook...? En jaaah mijn dag kan niet meer stuk, gluhwein! Fantastisch, in de zon, in Moskou, tussen de kraampjes vol met Matrusjka poppetjes en met uitzicht op de Baslius Cathedral en dan wordt er ook nog Cotton Eye Joe gespeeld whaha hilarisch! Die sightseeing kan wel even wachten, hihi! Desondanks dit spontane vreugdemomentje slaag ik ook bij Mister Moskou erin alles te ontdekken wat ik wilde zien. De Basilius Cathedral van binnen, het inmens grote Kremlin met zijn prachtige paleizen en met daarbij de moskee en Peter de Grote standbeeld zelfs nog als extraatje. Als ik weer terug het plein oploop is het inmiddels donker en blijkt het gehele GOM gebouw verlicht te zijn, ook de kerstmarkt straalt een en al gekleurde lichtjes uit, wat een Disneyland gevoel! Op naar de Gluhwein en de kerstmarkt, inmiddels wordt er ook gezellig gezongen en gedanst a la Russian Style. Ik eet ondertussen een soort van deeg met zure room, want dat schijnen ze bijna bij alles te doen. Gezelligheid!

Tja, dan zijn we nu aan het eind gekomen van de speeddate met Sint Peter en Mister Moskou, beiden indrukwekkend, hebben veel te bieden. Mister Moskou is mogelijk wat zakelijker, wereldser, groter en meer op geld gericht tegenover Sint Peter die wat meer sfeer en gezelligheid en saamhorigheid uitstraalt. Dus mezelf kennende pas ik beter bij Sint Peter, maar toch hou ik ook van dat wereldse gevoel. Misschien toch maar op een verdiepingsdate met beiden alvorens een keuze te maken..

De volgende ochtend ga ik naar het station waar ik dan de Transmongolian express in ga stappen voor de komende vier dagen!